گنجور

واعظ قزوینی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۲

 

نیست دندان آنکه پیران از دهان می افگنند

تف بر روی اعتبار این جهان می افگنند!

قد چو خم گردید، دانستم که بر خاک فنا

چون خدنگم عاقبت با این کمان می افگنند

وارثان دستار از مرگم زنند ار بر زمین

[...]

واعظ قزوینی
 
 
sunny dark_mode