سال استقلال ما را باد آغاز بهار

با نسیم افتخار

وان ز قد راد مردان درکنار جوببار

سروهای خاکسار

وان‌دگر بر خیره کرد آوبز چوب خشک دار

میوه‌های خوشگوار

لشکر همسایه ناگه سر برآورد ازکنار

با هزاران گیر و دار

این‌چه جوراست و عداوت این‌چه بغض‌است ونقار

زبن کروه بار بار

حامی اشرار شد و افکند در مشهد شرار

نی نهان‌، بل آشکار

تا که میدانی به دست آرند در آن گیر و دار

غافل‌ازانجام کار

تاکه اهل درد راگردد زمانه سازگار

چرخ، ‌رام ‌و بخت، ‌یار

یاد بادا ملت تبریز و آن مردان کار

مایه‌های افتخار

وان حمایت پیشگان همسایگان دوستار

بوده او را در جوار

وان بهانه جستن و آوردن اندر آن دیار

لشکروحشی‌شعار

فر و استقلال نو باشد در استقبال کار

منت از پروردگار

زان که کس را دل به حال کس نمی‌سوزد، بهار

کار باید کرد کار

پاسبان مست و گله مشغول و دشمن هوشیار

کار با یزدان بود کز کف برون رفته است کار

تا پس از چندی برون شد یزدگرد شهریار

هم مر او را بخت بد، با تازیان انداخت کار

لاجرم بر ما شکست آمد ز گشت روزگار

شاه شاهان کشته شد در مرو و باطل ماند کار

تا برآورد از سر آن قوم کین‌گستر دمار

هم در آن کوشش به چنگ آورد شهر قندهار

وندر آنجا کرد بدرود جهان آن شهریار

آوخ آوخ‌، گر جهان را این بود انجام ‌کار

از ره شیراز وکرمان جست ره زی قندهار

در بلوچستان بریدندش سر وکشتند زار

زان سپس نادر نمودش زی خراسان رهسپار

هم قتیل فرقهٔ قاجار شد در سبزوار