آستین را از نمد میبر بسرمی نه چو تاج

ور کلاه احمدی و با یزیدی نیست نیست

جبه پر پنبه تابستان چو پوشم عیب نیست

هر چه سرما باز دارد دفع گرما هم کند

گرد دستار دمشقی کرد اگر دانسته

معنی این(کاحسن الاشکال شکل المستدیر)

ای که خواهی با وجود من کنی بافندگی

در نورد این لافها را در پس چرخی نشین