گر گدائی رابطی می بابتی شاهد فراهم

دولتی دارد شگرف آن شیر مرغ این جان آدم

پای مجنون گر نپوید کوی لیلی، لنگ زیبا

چشم یعقوب ار نبیند روی یوسف، کور خوشتر

چرب و شیرین، نغز و رنگین، دلپذیری جان گواری

نوش زنبوری چه سود آوخ چو بر من نیش ماری