خایه‌ها را به خایگینه کند

مرغ و کرباس را هزینه کند

طفلی به نوم شکاف در سینه کند

دل را پی نقد عشق، گنجینه کند

ترسم که (چنین) گرم اگر پیش آید

افسرده‌ام از گرمی پیشینه کند

چون در آیینه نظر آن مه دیرینه کند

خال را مردمک دیدة آیینه کند

چه توقّع دگر از عمر، جوانی چو نماند

شنبة ما چه گلی کرد که آدینه کند!

لذّت آنست که هرگز نپذیرد تغییر

[...]

صف مژگان تو دل را چمن سینه کند

نگه گرم تو جان در تن آیینه کند

چشم بد دور فلک گوشه چشمی دارد

غم پارینه ما را می پارینه کند

شهد الفت به قوام آمد و حسرت باقی است

[...]