واپس منگر دمی و در پیش مباش

با خویش مباش و خالی از خویش مباش

خواهی که غریق بحر توحید شوی

مشنو، منگر، میندیش، مباش

از پس منشین یک دم و در پیش مباش

در بند رضای نفس بد کیش مباش

تا کی گویی که من چه خواهم کردن

تو هرچه کنی به رایت خویش مباش

بیشی مطلب زهیچ کس بیش مباش

چون مرهم و موم باش و چون ریش مباش

خواهی که به تو زهیچ کس بد نرسد

بدخواه و بدآموز و بداندیش مباش

با دل گفتم ز دیگران بیش مباش

رو مرهم ریش باش چون نیش مباش

خواهی که ز هیچکس به تو بد نرسد

بدگوی و بدآموز و بداندیش مباش

در پس منگر دمی و در پیش مباش

با خویش مباش و خالی از خویش مباش

خواهی که غریق بحر توحید شوی

مشنو منگر مگو میندیش مباش

در پس منگر دمی و در پیش مباش

با خویش مباش و خالی از خویش مباش