ما را به جز از نیاز هیچ چیز نماند

در کیسهٔ عقل نقد تمییز نماند

گه گاه به آب دیده دل‌خوش شدمی

چندان بگریستم که آن نیز نماند

افسوس که شد جوانی و چیز نماند

وان قوت رای و عقل و تمییز نماند

آهی زدمی ز درد گه گاه و کنون

غم راه نفس ببست و آن نیز نماند

آنرا که زر و سیم بد ار زیز نماند

سهلست دلا گر بتو هم چیز نماند

نا آمده نامدست و رفته بگذشت

هان یکدمه را باش که این نیز نماند

در کان کرم فضه وارزیز نماند

وز جمله جواهر بجز ازریز نماند

در نوبت ما نخاست یک مرد کریم

جز طاهر اسحاق که آن نیز نماند