گر نه به دست نفس بهیمی اسیرمی

بر کاینات عالم هستی امیرمی

گر بگسلیدمی طمع از هستی وجود

در جمع اهل صدق و صفا دل پذیرمی

ور مانده در ضلالت عصیان نبودم

[...]

گر به کمند زلف تو من نه چنین اسیرمی

کی به کمند ابرویت خسته زخم تیرمی

هست یقین چو مردنم، از غم دوریش مکش

باری اگر بمیرمی، در قدم تو میرمی

بودم اسیر کافران وقتی و در فراق تو

[...]