گنجور

سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۰۱

 

ای عود بهشت فعل بیدی تا کی

وی ابر امید ناامیدی تا کی

کردی بر من کبود رخ زرد آخر

ای سرخ سیاه گر سپیدی تا کی

سنایی