گنجور

ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۷

 

کس خلد و حجیم را ندیده‌ست ای‌دل

کاو کس که از آن‌جهان رسیده‌ست ای‌دل‌؟

امید و هراس ما به چیزی‌ست کزان

جز نام نشانی نه پدیده‌ست ای‌دل

ابن یمین