تا گل ز عکس عارض او چیده است آب

در چشمه از نشاط نگنجیده است آب

بر روی آب آنچه نماید حباب نیست

صد پیرهن ز عکس تو بالیده است آب

تا سرو خوش خرام تو از باغ رفته است

[...]

تا کجا رفتار دلجوی تو را دیده است آب

کز هوای جلوه ات بر خویش گردیده است آب

می کند هر لحظه پیراهن قبا چرخ کبود

این قدر بیهوده بر گرداب پیچیده است آب

ز دو جانب بسته دامن را به زنجیر کمر

[...]