×
شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۶
جان و دل خود فدای جانان کردم
گفتم که مگر محرم جانان گردم
اما دیدم که گرچه گردم خاکش
هرگز نبرد باد به گردش گردم
۲ بیت
وحشی بافقی » ناظر و منظور » بیان ظلمت شب دوری و اظهار محنت مهجوری و شرح حال ناظر دور از وصال منظور و صورت احوال او در پایداری
بدینسان تا به کی بر خاک گردم
اجل کو تا دهد بر باد گردم
۱ بیت
