از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت

اکنون ز منش هیچ نمی‌آید یاد

بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت

مشک تبتی رنگ ز موی تو گرفت

خوشبوی بدان گشت که بوی تو گرفت

گر زانکه ز آفتاب گیرد یاقوت

یاقوت لبت رنگ ز روی تو گرفت

از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

بگذاشت مرا و جست و جوی تو گرفت

زین پس به من خسته نگه می نکند

بوی تو گرفته بود و خوی تو گرفت

از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت

تا روی تو دید دل ز ما بازنگشت

بوی تو گرفته بود خوی تو گرفت

از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

بگذاشت مرا و جستجوی تو گرفت