×
جهان ملک خاتون » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۲۴
به صد امید درآمد دلم به کوی امید
بداد جان عزیز و ندید روی امید
به بوی آنکه امیدم به لطف بنوازد
نمی رود ز مشامم هنوز بوی امید
به لب رسید به امّید وصل جان و دلم
[...]
۷ بیت