از گردش چرخ واژگون می گریم

وز جور زمانه بین که چون می گریم

از جور سپهر واژگون می‌گریم

هردم ز دم دگر فزون می‌گریم

چون شیشه که گردد پر و خالی ز شراب

خون می‌خورم از حسرت و خون می‌گریم

یار در چشم و من دلشده خون می‌گریم

دوست در خانه من از شهر برون می‌گریم

دیده ابر که می‌بارد و جویی که رود

کاش دیدی که من شیفته چون می‌گریم

کشتزار فلکی سبز ز باران منست

[...]