×
عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۸
شبرنگ خطت که رام افسونم بود
میتاخت به تک که تشنهٔ خونم بود
بر روی آمد، تو گویی از گرم روی
شبرنگ خط تو، اشک گلگونم بود
۲ بیت