قائماً دائماً تکون به

من جیوش الردا تصون به

خدنگم را اسیر غرق خون به

به رنجیرم سر و کار جنون به

بر عقل فلک پیما ترکانه شبیخون به

یک ذره درد دل از علم فلاطون به

دی مغبچه ئی با من اسرار محبت گفت

اشکی که فرو خوردی از بادهٔ گلگون به

آن فقر که بی تیغی صد کشور دل گیرد

[...]