منگر تو بدانکه ذوفنون آید مرد

در عهد وفا نگر که چون آید مرد

از عهدهٔ عهد اگر برون آید مرد

از هر چه گمان بری فزون آید مرد

از عهده عهد اگر برون آید مرد

از هرچه گمان بری فزون آید مرد

از عهده عهد اگر برون آید مرد

از هر چه گمان بری فزون آید مرد

آن را منگر که ذوفنون آید مرد

در عهد و وفا نگر که چون آید مرد

از عهدهٔ عهد اگر برون آید مرد

از هرچه صفت کنی فزون آید مرد

در علم و عمل چو ذوفنون آید مرد

آرایش بیرون و درون آید مرد

از معرکه بی زخم برون آید مرد

وز پردهٔ کار غرق خون آید مرد

«‌بر این منگر که ذوفنون آید مرد»

«‌در عهد و وفا نگر که چون آید مرد»

«‌از عهدهٔ عهد اگر برون آید مرد»

«‌از هرچه گمان بری فزون آید مرد»