بدین دریا درآ و سرنگون آ

هم از طبع و هم از علّت برون آ

گر در طلب خودی ز خود بیرون‌آ

جو را بگذار و جانب جیحون آ

چون گاو چه می‌کشی تو بار گردون

چرخی بزن و بر سر این گردون آ

قیش گونی کیم گون باشیمیزدین تونا

چای دا بالیغ، چای قیراقینداصونا

نوبهار آمد و شدگیتی دیگرگونا

باغ رنگین شد از خیری و آذریونا

رده بستند به باغ اندرکل‌های جوان

جامه‌ها رنگین چون لشگر ناپلیونا

سرخ گل خنده زد و مرغ شباوبزگریست

[...]