ای خلقت تو زخاک وز آب منی

چندین چه تکبّر کنی آخر چو منی

خواهی که شوی زهر دو عالم آزاد

زنهار سخن مگو تو از ما و منی

ای حسن ترا به عشق لایق چو منی

در عشق تو کم فتاد لایق و منی

تا چشم جهان چشمهٔ خورشید شدست

معشوقه چو تو ندید و عاشق چو منی.