×
رودکی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱
چون کار دلم ز زلف او ماند گره
بر هر رگ جان صد آرزو ماند گره
امید ز گریه بود، افسوس! افسوس!
کآن هم شب وصل در گلو ماند گره
۲ بیت