گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۱۷

 

رشکم ز گفتگوی تو خاموش می کند

نامت نمی برم که دلم گوش می کند

آیینه را وصال تو خوش روی داده است

عشرت همیشه رند نمدپوش می کند

بال هما به شهپر مصرع نمی رسد

[...]

سلیم تهرانی