گنجور

حزین لاهیجی » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۷

 

گرچه پیمانه ی می مشرق نور دگر است

باده را در گل رخسار، ظهور دگر است

دل مشتاق و زبانِ اَرَنی گوی کجاست؟

ور نه هر سنگ درین بادیه طور دگر است

هرکه را کشور دل ملک سلیمانی شد

[...]

حزین لاهیجی