×
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸۳
چند باشم ز در دیر مغان دور، بس است
این قدر صبر که کردم من مخمور بس است
ای سلیمان، چه به خیل و حشمت می نازی
در شکست تو کمر بستن یک مور بس است
توشه ی راه گلستان می گلگون کافی ست
[...]
۶ بیت