هر چه پرسی ازو نکو داند

سرهای حقیقت او داند

سرِّ قرآن قران نکو داند

زو شنو زانکه خود همو داند

عقل کی شرح و بسط او داند

ذوق سر سرِّ او نکو داند

ایزد همه کار بد و نیکو داند

او راز دل رومی و هندو داند

با چون و چرای او چرا افتادی

چون حاکم اوست کار او او داند

شیوه کان ترک ماهرو داند

قتل یاران مهرجو داند

گر دلم خون کند، وگر سوزد

من کیم، زان اوست، او داند

گل چه داند که درد بلبل چیست؟

[...]

هر زبان، گر چه گفتگو داند

حق تسبیح او هم او داند