هرگز نه جهانِ کهنه نو خواهد شد

نه کارِ کسی به کام او خواهد شد

ای ساقی گر تو میدهی ور ندهی

میدان که سرِ جمله فرو خواهد شد

از رای تو کارها نکو خواهد شد

کار دو جهان بکام او خواهد شد

تیغ تو بصورت ارچه آبی تنکست

بس سر که بدان آب فرو خواهد شد

گر جان من اندر سر او خواهد شد

سهلست که در وجه نکو خواهد شد

خورشید از آن زرد بود آخر روز

کز غصه روی او فرو خواهد شد