×
جمال‌الدین عبدالرزاق » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۱۴ - در مدح قوام الدین
عقل ز رایت هنر آموختست
چرخ ز قدرت شرف اندوختست
۱ بیت
عطار » اشترنامه » بخش ۱۵ - جواب عیسی علیه السلام سبیحون را
این جهان چون آتشی افروخته‌ست
هر زمان خلقی بنوعی سوختست
۱ بیت
مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۲۳ - حکایت آن زاهد کی در سال قحط شاد و خندان بود با مفلسی و بسیاری عیان و خلق می‌مردند از گرسنگی گفتندش چه هنگام شادیست کی هنگام صد تعزیت است گفت مرا باری نیست
رحمت از ما چشم خود بر دوختست
ز آفتاب تیز صحرا سوختست
۱ بیت
