خور آئین چهره‌ات افروته‌تر بی

به جانم تیر عشقت دوته‌تر بی

چرا خال رخت دونی سیاهه

هر آن نزدیک خور بی، سوته‌تر بی

ز خور این چهره‌ات افروته‌تر بی

تیر عشقت به جانم روته‌تر بی

مرا اختر بود خال سیاهت

ز مو یارا که اختر سوته‌تر بی

خود آیین چهره‌ات افروته‌تر بی

دلم از تیر عشقت دوته‌تر بی