من که شب و روز گنه می کنم

بندگی حرص و شره می کنم

شرم ندارم که به موی سپید

نامۀ اعمال سیه می کنم

نیست ز من باز پس افتاده تر

[...]

زندگی را از قد خم عبرت آگه می‌کنم

وقف رعنایی بساطی داشتم ته می‌کنم

پوچ می‌یابم سر و برگ بساط اعتبار

این‌ کتانها را خیال پرتو مه می‌کنم

در خرابات تغافل درد هم ناصاف نیست

[...]

اینکه‌ گاهی‌ صحبت‌ از ره می‌کنم‌

رهروان را از ره آگه‌ می‌کنم‌