در فقر، دل و روی سیه باید داشت

ور دم زنی از توبه، گنه باید داشت

ور در بُنِ بحرِ عشق دُر میطلبی

غوّاصی را نفس نگه باید داشت

هم دیده بر آن روی چو مه باید داشت

هم توبه ازان روی گنه باید داشت

گفتم: «جانا چشم من ازدست بشد»

گفتا: «چکنم چشم نگه باید داشت»

تیمار من پشت دوته باید داشت

چشم از پی حاجتم بره باید داشت

اندر وقتی که جان بود بر سرپایی

به زین دل دوستان نگه باید داشت

گر مردِ رهی نظر به ره باید داشت

خود را نگه از هراز چَه باید داشت

در خانهٔ دوستان چو محرم گشتی

دست و دل و دیده را نگه باید داشت

گر مردِ رهی نظر به ره باید داشت

خود را نگه از هراز چَه باید داشت