گنجور

سعیدا » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۰۴

 

بریده‌ام ز دو عالم به ارهٔ اخلاص

که تا رسد به کفم برگ سدرهٔ اخلاص

چو نیست معنی اخلاص، کی به کار آید

اگر هزار بخوانی تو سورهٔ اخلاص

در آفتاب قیامت پناه می خواهی

[...]

سعیدا