×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۴۷
کام دل از لب شکرشکنی شیرین کن
وصف آن تنگ شکرگو سخنی شیرین کن
دادهٔ حق بتو گر تلخی کامست منال
هر دم از شکر شکرش دهنی شیرین کن
غوطه در شیرهٔ جان زن ز خیال لب یار
[...]
۵ بیت