گنجور

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۳۴

 

چون آینه چندان به برش تنگ گرفتم

کز خویش برون آمدم و رنگ گرفتم

نامی که ندارم هوس نقش نگین داشت

دامان خیالی به ته سنگ‌ گرفتم

عجز طلبم گشت عنان تاب نگاهش

[...]

بیدل دهلوی