×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۲۹
ما را بود ز خون جگر لاله رنگ چشم
بادا ترا ز باده بهار فرنگ چشم
مانند زخم دوخته نگشود بر رخم
ترسیده بسکه زان بت مژگان خدنگ چشم
گردیده در غم تو به تاراج گریه رفت
[...]
۵ بیت