×
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۷۴
سرم چو گوی به میخانه بی درنگ دود
دلم چو گوهر غلتان به تار چنگ دود
دلیرکرده ی می را ز خصم پروا نیست
چو کبک مست، بط می به روی سنگ دود
ز شرم وعده خلافی به عذر تند مباش
[...]
۵ بیت