×
صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۶۱
پیچ و تاب خط بر آن رخسار گلرنگ است بار
جلوه طوطی بر این آیینه چون زنگ است بار
هر که خود را یافت پهلو میکند خالی ز خلق
بر درخت خوشثمر، پیوند چون سنگ است بار
بیدماغان را دماغ ناله بلبل کجاست؟
[...]
۱۰ بیت
