تو چنین، وایشان چنان، من چون کنم؟

نه مرا دل ماند و نه جان، چون کنم؟

دلبری دارم که جان می‌خواهد از من، چون کنم

از سر جان برنشاید خاست، ای تن، چون کنم

گوهر مهرش چو کان در دل نهان کردم ولیک

با چنین دریای مروارید معدن، چون کنم

چشمِ سوزن کرد بر من عالَم، از بس کافری

[...]

ترک تن دل را نگردانیده روشن چون کنم

پشت چون آیینه مظلم به گلخن چون کنم

دیده روشن به خون دل زمن قانع شده است

من ز قندیل حرم امساک روغن چون کنم

از لطافت باز شبنم بر نمی دارد گلش

[...]