×
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۴۰
از غم هرکسی این سوخته تن می لرزد
تیشه بر کوه زنی، خانه ی من می لرزد
دلم از ناله ی مرغان چمن می لرزد
هرکه فریاد کند، پیکر من می لرزد
نفس باد خزان در تو اثر کرده مگر؟
[...]
۸ بیت