گنجور

جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۹۹

 

هر کس شود اسیر تو بالا بلند شوخ

از خود رود به دوش فغان چون پسند شوخ

بیرون کسی ز دائرهٔ حکم زلف نیست

برگردن که حلقه نزد این کمند شوخ

ترسم که چون نبات لبش را دهد گداز

[...]

جویای تبریزی