×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷۵۶
ز شیرینی عتاب او شکرخندست پنداری
زبان در کام او بادام در قندست پنداری
به پیچ و تاب طی می گردد ایام حیات من
رگ جانم به آن موی میان بندست پنداری
چو شاخ گل به هر جا از سراپایش نظر افتد
[...]
۱۰ بیت