×
اهلی شیرازی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰۹۲
مه من که هرگز گزندت نه بینم
فراق توام سوخت چندت نه بینم
بصد سر و نازم اگر دیده افتد
یکی همچو قد بلندت نه بینم
به پایت چه ریزم که چیزی ندارم
[...]
۵ بیت