×
اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵
زلفت، که چو حلقهٔ کمند افتادست
از وی دل عالمی به بند افتادست
در پای تو افتاد و شکستش سر از آنک
آشفته ز بالای بلند افتادست
۲ بیت