گنجور

طغرای مشهدی » گزیدهٔ اشعار » ابیات برگزیده از غزلیات » شمارهٔ ۲۲۸

 

ماندم از بس که به غربت، وطن از یادم رفت

در قفس بس که نشستم،چمن از یادم رفت

نه سمن زان چمنم ماند به خاطر، نی سرو

سرو گردید فرامش، سمن از یادم رفت

چون گریبان تاسف ندرم لاله صفت؟

[...]

طغرای مشهدی