نی باغ به بستان نه چمن می‌خواهم

نی سرو و نه گل نه یاسمن می‌خواهم

خواهم زخدای خویش کنجی که در آن

من باشم و آن کسی که من می‌خواهم

نه تنها سیرم از مالم که عالم هم نمی‌خواهم

پی راحت می عشرت ز جام جم نمی‌خواهم

تن شاداب لب خندان دل خرم نمی‌خواهم

شب هجران به غیر از بی‌کسی همدم نمی‌خواهم

کسی را همنشین خویشتن یک دم نمی‌خواهم

به مرگ خویشتن هم مجلس ماتم نمی‌خواهم

چو من عور آمدم بار کفن را هم نمی‌خواهم

که بعد خویش الفت از بنی‌آدم نمی‌خواهم

نهال درد و داغم میوه‌ای جز غم نمی‌خواهم

[...]