گنجور

کمال‌الدین اسماعیل » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۰

 

وقت سحرش چو عزم رفتن بگرفت

دل را غم جان رفته دامن بگرفت

اشکم بدوید تا بگیرد راهش

در وی نرسید و دامن من بگرفت

۲ بیت
کمال‌الدین اسماعیل
 
لغتنامهابجدقرآن🔍گوگلوزنغیرفعال شود