هر چند که عهد و قول و پیمانش نبود

تن در دادم چون سرو سامانش نبود

کردم ز سر آغاز چو پایانش نبود

در درد گریختم چو درمانش نبود

آن دل که دمی بی تو سر جانش نبود

جان در سر تو کرد و پشیمانش نبود

در ماتم درد تو بسی خون بگریست

هم درد تواش بکشت و درمانش نبود

که از بخت خود این گمانش نبود

بخود این گمان ز آسمانش نبود