×
صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸۹۲
طومار عمر طی شد و غافل نشسته ای
برخاست شور حشر و تو کاهل نشسته ای
در وادیی که برق خورد نیش کاهلی
از غفلت آرمیده چو منزل نشسته ای
نیلوفر سپهر به خون تو تشنه است
[...]
۸ بیت