گرفتد آن سایه و پرتو بفرق

نیست در آلایش و در توبه فرق

گرفتد آن سایه و پرتو بفرق

نیست در آلایش و در توبه فرق

تاج کرّمنا حقش‌ بِنهد به‌ فرق

پس‌ روان سازد ز جمعش‌ سوی فرق

کسی که جهلش غالب بود به عقل سلیم

میانهٔ حق و باطل، کجا گذارد فرق

ز خبث باطن خود دست بر نخواهد داشت

هزار مرتبه گراره اش نهند به فرق