اسرار وجود خام و ناپخته بماند

وآن گوهرِ بس شریف، ناسفته بماند

هر کس به دلیل عقل چیزی گفتند

آن نکته که اصل بود ناگفته بماند

گوهر اندر صدف نهفته بماند

مدتی غنچه ناشکفته بماند

بسا سخن که مرا بود وان نگفته بماند

ز من نخواست کس آنرا و آن نهفته بماند

سخن که گفته بود همچو در سفته بود

مرا رواست گر این در من نسفته بماند

وان پری‌رخ سه روز خفته بماند

با پدر حال خود نگفته بماند

رفتیم و ز ما زمانه آشفته بماند

با آن که ز صد گهرِ یکی سفته بماند

افسوس که صد هزار معنی لطیف

از نااهلی خلق ناگفته بماند

چشم اخلاص و صدق خفته بماند

چهرهٔ مردمی نهفته بماند