شب تاریک و سنگستان و مو مست

قدح از دست مو افتاد و نشکست

نگهدارنده‌اش نیکو نگهداشت

وگرنه صد قدح نفتاده بشکست

زد به برج قلعه و قلعه شکست

هم کنون می‌باید آن بت را شکست

هنگامه ی خورشید ز رخسار تو بشکست

بازارچه سرو ز رفتار تو بشکست

هر تعبیه لطف که در تازه گلی بود

قدرش زرخ زر تو برتار تو بشکست

هر رونق و ناموس که هر لعل و گهرداشت

[...]

گل آمد و توبهٔ خلایق بشکست

گفتم مشکن که نیست لایق به شکست

در کورهٔ آتشین همی سوزد گل

کاو توبهٔ صد هزار عاشق بشکست